Viburnum rhytidophyllum (Viburnum rhytidophyllum) is een zeer originele groenblijvende struik met decoratief blad en kleurrijke vruchten. Deze plant doet het uitzonderlijk goed in de schaduw. Maak kennis met de meest interessantesoorten hardbladige viburnumen ontdek hoe het eruit ziethet kweken van viburnum in de tuinWe adviseren ook hoe te doensnoeien van de hardbladige viburnumdat de struik een mooie vorm krijgt en zich niet van de bodem stript
Bloeiende viburnum
Fig. depositphotos.com
Hoe ziet een stugge viburnum eruit?
Kalina stijfbladig is een groenblijvende struikgroeit tot een hoogte van 4 m. In de jeugd groeit de plant snel, daarna iets langzamer. Jonge scheuten van de stijfbladige viburnum zijn dicht bedekt met een stervormige snijder. De scheuten van oudere exemplaren, vooral de buitenste, staan iets schuin.
Bladeren van Viburnum viburnumzijn langwerpig-eivormig, glanzend aan de buitenkant, donkergroen en sterk gerimpeld, en aan de onderkant dicht bedekt met grijze of gele snijplotter.
Platte paraplu-achtige bloemen verschijnen eind mei of junibreedbladige viburnum bloeiwijzentot 20 cm groot, met roomwitte bloemen. Ze verschijnen aan de toppen van de scheuten.
In augustus ontwikkelen zich sierheesters aan heesters, eerst felrode en dan zwarte bessen. Ze zijn enigszins langwerpig, verzameld in clusters.De vruchten van de stugge viburnumzijn een mooie versiering van de struik aan het einde van de zomer en aan het begin van de herfst.Meestal blijven ze echter niet te lang in de bush, omdat ze gretig worden gegeten door de vogels die de tuin bezoeken.
Vruchten van de viburnum
Fig. depositphotos.com
Kalina stijfbladig ziet er interessant uitin combinatie met heesters met kleurrijke scheuten en vaste planten in Engelse tuinen
Kalina stijfbladig - variëteiten
Stijfbladige viburnum is er in verschillende soortendie interessant kunnen zijn voor tuinbezitters:
Viburnum 'Cree'- het is compacter dan de soort struiken, het krult zijn bladeren niet bij vorst, en de bloemen zijn wit. Het groeit ook veel langzamer dan de basissoort en wordt beschouwd als de meest vorstbestendige variëteit van de hardbladige viburnum,
Kalina stijfbladige 'Willowwood'- heeft een compacte en dichte groeiwijze en overwintert ook goed,
Kalina stijfbladige 'Roseum'- deze variëteit van viburnum heeft roze bloemen in de knoppen en witte bloemen in bloei,
Kalina stijfbladige 'Variegatum'- dit is een interessante variëteit met bont blad. Ze zijn bedekt met onregelmatig verdeelde roomwitte vlekken. In deze variëteit van stijfbladige viburnum echter, de zogenaamde omgekeerd, d.w.z. de kleur van de bladeren veranderen in groen, zoals die van de basissoort.
Kalina stijfbladig - teelt
Kalina stijfbladig is een niet veeleisende struiken past zich gemakkelijk aan de heersende omstandigheden aan. Hij voelt zich het beste op frisse, humusrijke bodems, op halfschaduw tot zwaar beschaduwde plaatsen. Dat laatste maakt het een uitstekende schaduwplant. De stugge viburnum kan ook op een zonnige plaats, al vraagt hij dan wel intensief water.
Het is echter belangrijk datde plaats waar de viburnum wordt gekweekt rustig is en beschut tegen wind Op winderige standplaatsen overwintert deze plant veel slechter. Wanneer de lucht droog is en de temperatuur da alt tot -7 °C,viburnumbladeren krullen zich op in een buis en hangen naar benedenOp deze manier probeert de plant het verdampingsoppervlak van de groenblijvende bladeren wanneer hij het niet kan aanvullen vanuit de bevroren grond. We kunnen dit gedeeltelijk voorkomen door eraan te denken de plant water te geven voordat de vorst in de herfst komt en tijdens de dooi in de winter. De plant reageert daarom op dezelfde manier op groenblijvende rododendrons, die ook in de winter baat hebben bij water geven.
Wintergroene bladeren van viburnum
Fig. depositphotos.com
In strenge winters kan de viburnum bevriezen(plant vorstbestendigheid zone 6B) maar het regenereert goed na de voorjaarssnoei. Hiervoor wordenbevroren scheuten in het voorjaar gesneden
Stijfbladige viburnum heeft geen bemesting nodig . Het is voldoende om om de drie jaar universele minerale meststoffen aan te brengen, bij voorkeur langwerkende. In het voorjaar kun je de struik bestrooien met een laag compost, waardoor de grond wordt verrijkt met organisch materiaal.
Stijfbladige viburnum - snoeien
Stijfbladige viburnum verdraagt snoei goed , maar behoeft in de eerste jaren geen regelmatige snoei. Wij verwijderen alleen droge of beschadigde scheuten. Om te voorkomen dat de struiken van onderen kaal worden, begint u na 6 jaar voorzichtig door te knippen. Hiervooraan het begin van de zomer, na de bloei van de plant, de enkele scheuten afknippenmet een snoeischaar ter hoogte van de bij voorkeur geplaatste takken aan de voet van de struik.
Het verjongende knippen van de hardbladige viburnumis mogelijk, maar moet niet te lang worden uitgesteld. Zwaar verouderde planten regenereren slecht. Om ze te verjongen, snoeien we in het voorjaar (voordat de ontluiking begint) ongeveer 1/3 van de sterk ontwikkelde scheuten per skelet. We snijden ze op een hoogte van 80 cm boven de grond. Knip de resterende scheuten van de hardbladige viburnum ongeveer 1/3 van hun lengte af. In de jaren daarna doen we hetzelfde met de resterende scheuten. Hierdoor is na ca.3-4 jaar krijgen we weer krachtig groeiende struiken van hardbladige viburnum.
Hoe krijg je vertrouwen in het snoeien van planten?
Als je niet zeker weet hoe je moet knippen of gewoon bang bent om het te doen, zal het fantastische boek "Cutting School" je helpen. Hierdoor krijgt u vertrouwen in het snoeien van planten en leert u planten te knippen zodat ze volgens uw verwachtingen groeien. Na het lezen van dit boek zal je benadering van het snoeien van planten waarschijnlijk volledig veranderen!
Bibliografie:
1. Bartels A., Alles over bomen en struiken, Świat Książki, blz. 228;
2. Pirc Helmut, Alles over het kappen van bomen en struiken, Świat Książki, blz. 223;
3. Plantencatalogus - meerjarige bomen struiken, collectief werk, Agencja Promocji Zieleni Sp. z o.o., Warschau 2016, blz. 224.
