Onze vijver is bijna 5 jaar oud en ik wil graag aan iedereen vertellen hoe hij tot stand is gekomen.
Onderkant van het oogje
Mijn dappere vader heeft voor zichzelf een vrij groot bassin gegraven, enkele tientallen centimeters diep. We hebben het bekleed met een transparante dikke folie. Nadat we water in de vijver hadden gegoten, hebben we een paar uur gewacht tot alles goed was. Daarna snijden we de overtollige folie af die aan de zijkanten uitsteekt. Ook was het nodig om de boven het wateroppervlak uitstekende kunststoflaag te versterken en te beschermen (voornamelijk tegen vorst). Voor dit doel hebben we noppenfolie gebruikt, dat beter bestand is tegen pletten en barsten.
Oever van het stuwmeer
Dan moest je nadenken over de randen van het gaas. Er waren veel voorstellen, maar uiteindelijk hebben we besloten om het dichtstbijzijnde gebied rond het stuwmeer te bestrooien met kleine kiezels. Om de folie aan te drukken en om te voorkomen dat de grindlaag eraf v alt, hebben we vrij nauwe randen gemaakt van de grotere stenen.
Planten voor de vijver
Toen was het tijd voor planten rond de vijver, maar ook voor vissen. In het water bevinden zich onder andere drijvende varen - Karolingische azool, smeltkroes en waterlelies. Aan de kust groeien daarentegen vooral irissen.
Reiniging van het oogje
Zo nu en dan, als het water in de tank niet helder is, pompen we het eruit en wassen de folie. Voor deze tijd zetten we natuurlijk planten en vissen in bakken.
Papa installeerde ook een fontein en de zogenaamde vernevelaar. Dit verlichte apparaat produceert een atmosferische mist. Aan de fontein is ook een kleikikker bevestigd. Er stroomt water uit haar mond. Daarnaast zijn er zonnelampen rondom de vijver die 's nachts flitsen.
Anna Lalik
Ons advies
"Folie" vijver