Hun groengele bloeiwijzen verlichten de bedden met saffieren en tulpen
Deze functie wordt aangeduid met de naam van een van hen - de wolfsmelk Euphorbia polychroma. De dicht bebladerde scheuten groeien tot 40 cm en vormen klonten met een regelmatige vormIn april verschijnen er kleine bloemen op omringd door goudgele bloemen. Deze soort voelt zich het beste op zonnige plaatsen. Het kan groeien in bodems met een verschillend vochtgeh alte: van droog tot vers.
Een andere soort is de mediterrane blauwachtige wolfsmelk Euphorbia characias met sterke, rechtopstaande scheuten die 60 cm hoog worden. De hele scheuten zijn bedekt met dichte smalle bladeren, altijd groen. Planten bloeien, net als de vorige soort, in mei/juni.Ze moeten worden gekweekt op warme, beschutte, zonnige plaatsen
Onze inheemse amandelwolfsmelk Euphorbia amygdaloides, die van nature groeit in bergbossen, heeft dicht bebladerde, altijd groene scheuten. Bijzonder aantrekkelijk zijn de vele variëteiten, zoals 'Purpurea'. Het onderscheidt zich van de soort door de paarse kleur van de bladeren, vooral helder in de herfst en winter.Donkere bordeauxrode accenten zijn ook zichtbaar in de bloeiwijzen die rond april en mei verschijnen.Planten worden ongeveer 40 cm. Ze geven de voorkeur aan schaduwrijke en halfschaduwrijke plaatsen.
