Korstmossen vormen botanisch gezien geen zelfstandige taxonomische eenheid, maar worden beschreven als een symbiose van algen en schimmels. Elk van deze organismen krijgt daarbij taken toebedeeld.De schimmel creëert het binnenlichaam van de groei en beschermt de algen tegen uitdroging en mechanische schadeAlgen maken op hun beurt suiker aan (in het proces van fotosynthese) en zorgen zo voor voedsel.
Korstmossen hebben geen wortels waardoor ze water kunnen opnemen en zijn op geen enkele manier beschermd tegen uitdroging. Ze absorberen water als een spons van regen of mist, en veranderen het later, indien nodig, in een mist en overleven moeilijke momenten in de winterslaap. Dit is in zekere zin het geheim van de lange levensduur van korstmossen, want door de bovengenoemde tactiek toe te passen, kunnen ze tientallen jaren overleven.
Natuurlijk, zoals je gemakkelijk kunt raden, is de groeisnelheid van korstmossen erg traag. Tijd speelt voor hen echter geen rol, zoals onder meer blijkt uit het feit dat dit organismen zijn die sinds de primitieve tijden bijna alle plaatsen op aarde bewonen.
Korstmossen zijn baanbrekende organismen, omdat ze groeien in omstandigheden waarin andere organismen geen kans hebbenZe zijn te vinden op bomen, rotsen, beton. Ze groeien op oude hekken en daken en lijken op het eerste gezicht op een schelp of zelfs schimmel.
Soms misvormen ze een afgedekt object, soms maken ze het mooier, het is zeker dat ze de planten geen kwaad doen. Omdat korstmossen geen parasieten zijn, zuigen ze geen water of voedingsstoffen uit waardplantenSommige soorten korstmossen geven de voorkeur aan zure schors van sparren, berken of els, andere geven de voorkeur aan alkalische schors van esdoorns of vlierbessen.
Korstmossen zijn betrouwbare bio-indicatoren van luchtvervuiling. Ze zijn met name erg gevoelig voor zwavelverbindingen, d.w.z. verontreinigende stoffen die worden uitgestoten door de industrie en de auto-industrie.Daarom zijn deze organismen bijna afwezig in sterk geïndustrialiseerde agglomeraties en stadscentraOns land wordt bewoond door ongeveer 1600 soorten korstmossen, waarvan vele onder strikte bescherming staan.
Hoe korstmossen nieuwe gronden verwerven
Korstmossen vormen thalluses die zijn samengesteld uit dicht met elkaar verweven draden die de algen beschermen. Onder de algen zit een kern die een laag losjes gebonden schimmels is.Helemaal onderaan het korstmos zitten kleverige haren die het lichaam met het substraat verbindenInteressant is dat korstmossen zich seksueel en ongeslachtelijk kunnen voortplanten.
Als het korstmos ongeslachtelijk wordt vermenigvuldigd, worden de korstmossen verspreid door wind of regen. Voor dit doel creëert de groei speciale structuren op het oppervlak. Dit zijn isidias, d.w.z. kleine kegelvormige uitgroeisels die, wanneer losgemaakt, een nieuw organisme kunnen vormen,en soredia (ook bekend als bluffs), d.w.z. enkele algencellen verstrengeld met myceliumhyfen, in de vorm van een poeder. Ze worden gedragen door de wind.
