De auteur van de tekst is Dr. Katarzyna Król-Dyrek
Lijsterbes Sorbopyrus x auricularis behoort tot de rosacea-familie Rosaceae. Deze soort is ontstaan door een spontane, natuurlijke kruising van de gewone peer en de lijsterbes.Dit is een zeer interessant botanisch fenomeen, omdat in de natuur zulke verre soorten zelden en zeer moeilijk met elkaar kruisen.
De plant werd in 1955 ontdekt in landhuizen in Frankrijk, in de Elzas. Sindsdien wordt de lijsterbes vegetatief vermenigvuldigd. Het werd een rode peer genoemd en werd geplant in parken en tuinen als een natuurlijke curiositeit.
De boom lijkt op een perenboom, hij groeit sterk en kan 6 tot 15 m hoog worden.Naast de vorm van de vrucht, heeft de plant veel kenmerken geërfd van de perenboom: scheuten, puntige knoppen of enkele, grote, ovale, ronde bladeren (niet samengesteld uit kleine bladeren zoals lijsterbesHet mos aan de onderkant van de bladeren verwijst naar de voorouder, de lijsterbes.
Het bloeit in mei, witte bloemen met een diameter van 2-2,5 cm worden verzameld in corymbose bestaande uit 5 bloemenVruchten (ongeveer 4,5 cm in diameter, en in de cultivar ' Bulbiformis '5 cm) lijken op kleine, afgeplatte peren, licht geribbeld, aan lange stelen.
Het vruchtvlees is geelachtig, grof, aromatisch, sappig en zoet, smakelijk. De schil van de vrucht is dik met talrijke lenticellen, oranjegeel met een rode blos.De vruchten rijpen rond september en oktober en blijven lang aan de takken. De zoetheid en smaak van fruit trekken ook wespen aan, dus het is de moeite waard om het fruit direct na het kleuren en rijpen te plukken.
Jarzębinogrusza heeft geen buitensporige bodembehoefte, maar zal ook niet groeien op braakliggende terreinen.Lichte, humusrijke bodems zijn er optimaal voorDeze soort is vorstbestendig en kan dus in alle delen van het land groeien. Het vereist echter een jaarlijkse uitdunning van de scheuten en overbelichting van de kroon om goed fruit te krijgen.Lijsterbes is geschikt voor diverse conserven, compotes, augurken in azijn of tincturen
